vrijdag 21 augustus 2015

Eenzaam


Eenzaam

Soms voel ik me zo alleen,
dan kijk ik stilletjes om me heen...
Al die mensen rondom mij,
en toch voel ik me niet blij!

Ik wil laten zien wie ik werkelijk ben,
maar nu zit ik hier verstopt in men schrijfpen.
Ik wil mezelf zijn,
maar ik verstop mijn werkelijke pijn.

Kijk naar mij en zie mij staan,
laat me niet in de kou gaan.
Negeer me niet,
want ik ben echt iemand die van het leven geniet.

Ontdek dat ik ben zoals jullie,
misschien hebben we wel dezelfde visie...
Laten we gewoon communiceren met elkaar,
neen we zijn nog niet klaar!

Waarom geven jullie mij geen kans,
en laten jullie mij niet meegaan in jullie levensdans?
Laat me spreken,
zonder dat ik om jullie aandacht moet smeken!

Want he ik heb ook wel eens een goed idee,
en mijn karakter is echt wel oke.
Groot, klein, dun of dik,
iedereen is uniek en mooi, ook ik!

Dus he hebben jullie me gezien?!
Ik tel niet meer tot 10.
Horen, zien en zwijgen,
maar respect wil ik verdienen en zal ik uiteindelijk ook krijgen!

- Me - 

Ps: Ik twijfelde om dit gedicht online te zetten... 
Omdat het echt mijn diepste gevoelens laat zien! 
Maar he, dit is mijn blog en dit is eerlijk uit mijn hart!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Deel je gedachten over deze blog , jouw mening is altijd welkom!