woensdag 30 september 2015

Wat we te weinig doen … (Deel 3)


Wat we te weinig doen … (Deel 3) 

We doen te weinig spontane dingen. Een dansje of een liedje fluiten. Bij de buren een stukje taart gaan brengen. Er zijn waarschijnlijk zoveel ideeën in ieders hoofd, dat even als een lichtje gaat branden. Maar dan snel weer dooft omdat we denken: nee, laat maar. Omdat we ongerust zijn over wat anderen over je zouden kunnen gaan denken. Denk maar aan een spontaan praatje met een onbekende bv als je samen op de bus staat te wachten. Of je staat samen met iemand op de markt aan een kraampje naar iets te kijken. Dan heb ik het stiekeme gevoel toch even spontaan iets te zeggen. Vaak denk ik: nee, ik zal maar niets zeggen. Maar de andere momenten als ik dat wel doe, dan volgt er een positief praatje uit. En dat is net zo gezellig. Of even wat gaan zingen of fluiten tijdens het wandelen. Wedden dat de omgeving meedoet?
Laten we meer spontane gekke leuke dingen doen! 

- Me -

dinsdag 29 september 2015

Wat we te weinig doen... (Deel 2)


Wat we te weinig doen … (Deel 2) 

Als ik ga werken of gewoon naar de winkel rij met mijn fiets, dan zijn er veel tegenliggers op de fiets die me voorbijrijden met een negatieve blik op hun gezicht. Zijn ze in diepe gedachten verzonden? Mokken ze om het slechte weer? Dan vraag ik me soms af waar ze aan denken. Ik probeer dan mijn eigen hoofd op te heffen, ze aan te kijken en dan schenk ik hun een mooie glimlach. Soms de breedste glimlach die ik op dat moment kan tevoorschijn toveren. Andere keren een kleine smile op mijn lippen of een kort knikje. 
Maar moesten wij altijd elkaar een glimlach schenken, een teken van vriendschap… Een teken van samenhorigheid. Zouden we ons dan allemaal niet veel gelukkiger voelen in deze wereld? 

- Silvy -


maandag 28 september 2015

Dingen die we te weinig doen, (deel 1)


Wat we te weinig doen …


“Dank u.” Die woorden worden veel te weinig gebruikt. 
Gaan we naar de winkel en staan we aan de kassa kunnen we dat wel zo snel zeggen. Maar waarom gebruiken we die woorden niet meermaals in het dagelijkse leven? Tegen een geliefde zeggen:
“Dank je, dat jij er voor me bent!” Of eens een dankwoordje voor iemand die alle dagen zoveel voor je doet. We zouden er eens meer bij moeten stilstaan. Niet alles wat iemand voor je doet vanzelfsprekend vinden. Toon je dankbaarheid aan iemand, die persoon die je graag ziet. Of gewoon die ene onbekende die iets lief voor je doet.

Dank je schat! Dat je er alle dagen voor me bent, dat je er bent voor ons!
Bedankt voor alles wat je voor ons doet! Je betekend alles voor me!
Ik hou van je! 

Je Teigetje

zondag 27 september 2015

Wat niemand je verteld... Deel 5


Gisteren was zo een drukke dag... (Zonder een blogje.) Eerst gaan werken. Dan thuiskomen met kindjes die roepen: 
"Mama is thuis!" Zalig om zo ontvangen te worden! :-) 
Omdat het zonnetje zo verleidelijk aan het glimlachen was trok ik zelf mijn schoenen niet uit, maar ik trok mijn kindjes hun schoentjes en jas aan en ik sloop naar buiten... "Waar gaan we naartoe mama?" Maar al snel hadden ze het wel door aan de weg waarheen we wandelden... Ijsje gaan eten! 
Mensen kijken wel als je als mama met drie kleine kids op wandel bent... Ik ben best wel fier op mijn drie blonde hoofdjes. Ze zijn meestal wel braaf en luisteren goed. Al zijn het ook grote deugenieten hoor! 
Ijsjes mini plaatjes

Na een kleine wandeling en vier ijssnorretjes trok ik me keilang terug in de keuken. Gehaktballetjes met zelfgemaakte tomatensaus, samen met verse worteltjes en puree. 
Net toen onze 6 buikjes weer knorden van de honger stond mama klaar met een heerlijke maaltijd. 
Knus neergeploft in de zetel met een ronde buik en voor we het wisten was het alweer slaaptijd... Zo is de dag gisteren snel vervlogen, maar die kleine momentjes zijn toch altijd zo bijzonder. 

_____________________________________________________



Wat niemand je verteld …

maar toch is het écht zo in ons leven! Deel 5

Kinderen… We stoefen tegen elkaar op. We vergelijken ons te pletter. Mijn kind heeft dit eerst… Oh, mijn kind kan dit al… Foto’s vliegen op het internet. En iedereen doet bewust of onbewust mee met de populaire hype. 
Ik vind: ieder kind zijn eigen tempo, en hou toch je gezinsleven privé. Dat kan allemaal wel in de wereld gesmeten worden. Maar heeft je kind het moeilijk op school, dan gaan we als er iemand vraagt: “Hoe doen ze het op school?” Echt niet gaan uitroepen dat er een van je kinderen extra begeleiding nodig heeft om er te geraken. Want als er een slecht rapport is, daar zie je niemand mee in de lucht zwaaien hoor.

Ja, wij hebben vier! kinderen. En ik kan echt zo van hun genieten! Maar ik zal moeilijk tegen iemand opbiechten: de moment dat ik in de zetel plof nadat ik ze ’s avond in bed gelegd heb, ik echt pompaf ben. Ik even naar adem moet happen. Ik wou echt dat ik nog de energie had van die 4jarige!
We zien ze zo graag hoor, maar soms zijn er ook wel eens momenten dat we de greep van Homer op Bart Simpsons willen uitvoeren. Natuurlijk doen we dat niet, maar ik denk dat elke ouder wel zo eens een flip dagje heeft dat we daaraan denken. Om nadien in die blauwe kijkers te kijken en weer helemaal voor ze te smelten... Of als ze afkomen met een tekening "voor mama" met een hartje op... 

- Fiere Mama - 


vrijdag 25 september 2015

Wat niemand je verteld ... Deel 4


Wat niemand je verteld …
maar toch is het écht zo in ons leven! ( Deel 4 )

Geld, loon, onze specifieke inkomsten. Mensen hebben het niet over hun financiële toestand, 
maar stoefen over wat ze hebben... dat kunnen ze wél!
Ik durf niet tegen iedereen toegeven hoor dat ik niet elke week op restaurant kan gaan eten. Als ik weer eens mensen bij elkaar hoor vertellen dat ze gaan shoppen zijn om een hoop kleren of nieuwe schoenen van over de 100€. Nee, dat kan ik niet. Als je ze dan honderduit hoort stoefen over merkkleren, de dure winkels waar ze langsgaan of die ene handtas die zoveel gekost heeft… Ik ben blij als ik al eens nieuwe schoenen koop of nieuwe kleren om mijn outfits te fleuren. En dat is zeker niet elke week zo hoor.


Als ik eens een complimentje geef over de prachtige glinsterende juwelen die iemand aanheeft. Dan meen in dat echt dat ik het mooi vind! Maar dan denk ik aan de mega dure juwelen van Victoria ofzo… Ik had zo ooit bij een voorstelling een halsketting aan van over de 120€ ! Dan dacht ik: dit zou ik kopen voor op mijn jurk als ik ga trouwen. Ik ben dan naar huis gegaan met een simpele ring van 10€ , ik vond hem echt mooi en ik voelde me er echt goed bij. Ik kon het me niet permitteren om een rekening aan te gaan van 150€ of méér. Mijn bankrekening zou tranen gesnoten hebben in haar zakdoek, lol! Ai, ik lach ermee. Weet je waarom? Ik heb net op de markt verschillende oorbellen gekocht, in de winkel een mega lange ketting. Voor samen nog geen 6 euro. Ik kwam in ons stamcafé en mijn vriendin daar kon amper geloven dat al dat mooi’s echt niet veel hoeft te kosten. Ik vertelde haar dat ik zo mijn eigen juwelen maakte. Toen ik wees op mijn zelfgemaakte oorbellen met hartjes reageerde ze met veel oohhh en aaahhh’s wat mooi! J Ruim een kwartiertje was ze weg, en omdat ik toevallig net nieuwe knutselspullen had gekocht, lag toen ze terugkwam op de toog voor haar een nieuwe zelfgemaakte ketting met vlinder. Het was de eerste keer dat ik iemand zo blij gezien heb met zo een simpel zelfgemaakt cadeautje van mij. Ik kreeg een dikke knuffel en nog een dikkere smakkerd op mijn wang! Ik mocht hem meteen rond haar hals hangen, en ze heeft de hele dag ermee rond gezwierd… Zo zie je maar, het hoeft echt geen fortuinen te kosten voor iets moois! En zo is het nog meer uniek ook! 

- Teigetje Silvy - 


donderdag 24 september 2015

Wat niemand je verteld … Deel 3


Wat niemand je verteld …
maar toch is het écht zo in ons leven! ( Deel 3 )

Ouders, vrienden of familie onder elkaar. We kunnen wel eens vragen en vergelijken naar elkaars zwangerschap. Maar zullen we echt alles aan elkaar vertellen? De andere kant van zwanger zijn:

Die details over het overgeven en de misselijkheid, de pijnlijke steken in de onderrug, maagzuur, krampen, weeën, striemen, lekkende borsten, … Die biechten we zelden op tegen elkaar. Want de omgeving zegt dat we moeten genieten van onze zwangerschap. Mooi zijn. We spreken zelden over de erge pijn. Of over het feit dat we ons als vrouw dik voelen. 
Onze echte diepe gevoelens houden we lever voor onszelf. Hoe we vloeken om ons toch in die ene broek te wurmen, of hoe klote we het vinden niet sexy in een kleedje te kunnen rondlopen met die in de weg zittende dikke buik. 
Om maar te zwijgen over de bedtime – stories onder de lakens… Nauja, valt niet echt zoveel over zeggen als je zwanger bent. Of net wel? Dat onze hormonen zo hoog staan dat we het nog elke dag zouden willen… :-)

Ik zelf mag zeggen dat ik erg genoten heb van mij drie zwangerschappen. Schoppen tegen de ribben of tegen de blaas, rugpijn en ’t zuur. Maar ik mag zeker niet klagen als ik andere verhalen hoor. En als je nadien dat kleine wondertje in je armen houd… Dan zijn al die pijnen net ietsje minder erg. 

- Mama - 


woensdag 23 september 2015

Wat niemand je verteld ... Deel 2


Wat niemand je verteld …
maar toch is het écht zo in ons leven! ( Deel 2 )

Weinigen zullen praten over hun echte grootste angst. Ik ben bang voor spinnen. Dat geef ik toe hoor. Maar ik bedoel echt de grote angsten. Zoals je dierbaren verliezen. Of iets heel ergs als een overlijden, een ongeval, brand, verdrinken, ... We zien het in het nieuws, maar wie zal echt letterlijk over gaan vertellen, er dieper op ingaan, over die grote schrik om die griezelige dingen zelf mee te maken...
Je hoeft maar de krant open te slagen, de tv aan de zetten op het nieuws. We praten er niet over, 
proberen er niet over na te denken... Maar in mijn dromen ben ik soms echt bang! Ken jij ook dat gevoel?


dinsdag 22 september 2015

Wat niemand je verteld …


In Office Word begon ik als test een klein blogje te schrijven. Wat gedachten neertypen… Maar al snel stoomden de woorden uit mijn hoofd. Wat klein begon bevatte al snel enkele pagina’s. Mijn man zei dat ik net als een sneltrein was op mijn toetsenbord. J Daarom heb ik mijn reuze lange blog in stukjes gesneden, en zo hebben jullie nu enkele dagen stof tot nadenken…


Wat niemand je verteld …
maar toch is het écht zo in ons leven!


Als je in de problemen zit… Van geen centen hebben om kleren of eten te kopen, tot geen dak boven je hoofd. Van stress momenten tot slechte gezondheid. Van je gras afdoen tot een kast in elkaar steken. Pas in die situaties weet je wie jouw echte vrienden zijn! Want échte vrienden zullen zich laten zien, langskomen, een luisterend oor en hulp bieden. Tijdelijke vrienden zullen alleen maar van zich laten horen als ze je nodig hebben of als ze zelf willen opscheppen over iets nieuws dat ze hebben.

maandag 14 september 2015

Kaartjes


De voorbije dagen vlogen de snippers papier in het rond, 
vele vrolijke kleuren maar ook al kerstkleuren zoals rood en groen sprongen in het oog. 
Mama is aan het knutselen geslagen!
Af en toe komen kleine blauwe oogjes een kijkje nemen...
Ook benieuwd wat mijn schaar en lijm tevoorschijn hebben getoverd?! 
Klik dan hier , en snuffel verder in mijn creatieve werkjes van de voorbije dagen... 

Groetjes van een Creatief Kronkeltje

- MaMa - 

dinsdag 8 september 2015

Klein Geluk


Vier jaar is ze die kleine maar stoere dochter van ons. 
Gisteren toen we thuiskwamen van school was ze in een vrolijke bui, ze zei enkele keren: 
"Mama, jij bent lief!" 
Ik had haar turnschoentjes gekocht. Ze was in de zevende hemel dat het de juiste maat was...
Ze had een sleutelhanger gekregen van een roze strik met glitters. Omdat een vriendinnetje net
dezelfde boekentas had. En zo zou ze haar eigen tas meteen herkennen. 
Toen zei ze: 
"Mama, jij bent echt lief omdat jij zoveel voor mij doet!"
Ohhhhhhh! Dacht ik in mezelf... "Maar jij bent ook heel lief hoor schat, dat jij dat zo mooi
tegen mama zegt!" Zei ik met een brok in men keel. Kreeg ik er nog een dikke knuffel bovenop.
Ik vond het zo een ontroerend moment. Nog maar eens een prachtig bewijs van hoe mijn 
kinderen dankbaar zijn met wat ze krijgen, al is het maar iets simpels en klein. 
Natuurlijk beseffen ze niet wat dit betekend voor mama, maar ik vind het belangrijk 
dat ze respect en dankbaarheid hebben. Voor later in het leven is dat een groot pluspunt. 
Jullie denken misschien, overdrijf niet. Dit is maar een dom detail. 
Maar heb ik niet ergens een klein beetje gelijk? Dat een kind blij is met een klein stukje geluk, 
dat wil toch veel zeggen?! 

- Mama - 

dinsdag 1 september 2015

1 September



Ook onze kindjes terug naar school! 
Alles goed verlopen, goed op tijd en 
zonder tranen meteen naar hun vriendjes.
Benieuwd hoe hun dag zal verlopen...