Vier jaar is ze die kleine maar stoere dochter van ons.
Gisteren toen we thuiskwamen van school was ze in een vrolijke bui, ze zei enkele keren:
"Mama, jij bent lief!"
Ik had haar turnschoentjes gekocht. Ze was in de zevende hemel dat het de juiste maat was...
Ze had een sleutelhanger gekregen van een roze strik met glitters. Omdat een vriendinnetje net
dezelfde boekentas had. En zo zou ze haar eigen tas meteen herkennen.
Toen zei ze:
"Mama, jij bent echt lief omdat jij zoveel voor mij doet!"
Ohhhhhhh! Dacht ik in mezelf... "Maar jij bent ook heel lief hoor schat, dat jij dat zo mooi
tegen mama zegt!" Zei ik met een brok in men keel. Kreeg ik er nog een dikke knuffel bovenop.
Ik vond het zo een ontroerend moment. Nog maar eens een prachtig bewijs van hoe mijn
kinderen dankbaar zijn met wat ze krijgen, al is het maar iets simpels en klein.
Natuurlijk beseffen ze niet wat dit betekend voor mama, maar ik vind het belangrijk
dat ze respect en dankbaarheid hebben. Voor later in het leven is dat een groot pluspunt.
Jullie denken misschien, overdrijf niet. Dit is maar een dom detail.
Maar heb ik niet ergens een klein beetje gelijk? Dat een kind blij is met een klein stukje geluk,
dat wil toch veel zeggen?!
- Mama -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Deel je gedachten over deze blog , jouw mening is altijd welkom!