maandag 31 oktober 2016

GEEK GIRL #3 Perfect Plaatje.


Vrolijk zwaaide ik even… Hoi, afmattend dik boek met kleine lettertjes waar mijn ogen van treuren. Daag, prentenboek op kleuterniveau vol met foto’s van baby diertjes.

Maar gisteren avond lag op mijn knieën het derde boek van de tienerreeks: GEEK GIRL. 


Ik heb net mijn laatste pagina toe geslagen, en ik heb vlinders in mijn maag. “Glanzend en flikkerend in mijn binnenste. In alle kleuren van de regenboog.” Ik geloof in de liefde, en ik weet dat dit boek merendeels fantasie is van een mega goeie schrijfster. Maar ik heb echt het gevoel dat ik zou willen schreeuwen dat dit boek me terug doen geloven heeft in de perfecte liefde!

“Ze zeggen dat een roman lezen de beste manier is om iets magisch te beleven. Vergeet die hoge hoed en dat konijn: sla een boek open en er komt een hele wereld op je af. En het maakt niet uit of het een wereld vol draken is of tovenaars of weeskinderen uit de negentiende eeuw, je bent meteen ergens anders en iemand anders.
Je wordt meegevoerd.
Met leerboeken is dat toch anders.” (…)

Holly Smale gooit in deze boekenreeks veel verbazingwekkende feiten naar ons hoofd. Wist je dat New York 11.871 stoplichten heeft? En 31.170 draaihekjes? Soms lees je erover en vergeet je ze. Andere doen je mond openvallen en slaag je op in een koffertje in je hoofd. Maar buiten feitjes schrijft ze ook ware levenslessen die ze fantastisch in de perfecte woorden kan laten uitvloeien.


“Omdat ik zestien ben en… ik wil zo graag volwassen zijn.” Piept onze hoofdpersonage Harriet Manners stil naar haar vader. Ik denk dat daarom deze tienerboeken me zo aanspreken, omdat ik op die leeftijd ook volwassen wou zijn. We denken dat we op die enkele tienerjaren volwassen worden, maar dat zijn tieners nog zeker niet. Laat ze maar leren met vallen en opstaan, ze komen er wel. Na dat ze een aantal lesjes geleerd hebben beseffen ze dat het leven met echte moeilijke problemen en keuzes maken pas nu echt begint… Ik denk dat elke volwassene ook plezier zou hebben met deze jeugdboeken. Niet alleen omdat er hopen humor in zit. Maar ook omdat Holly Smalle er stiekem heel wat waarden en normen in verscholen heeft. En wij als ‘niet meer groen achter onze oren’ -volwassenen herkennen deze levenslessen meteen.

Een van die lessen is dat je mag zijn wie je bent. “Je bent allang iemand…” Je hoeft geen rol te spelen van een model of iemand anders. Want je bent al iemand, je mag jezelf zijn. Je eigen persoon met al jouw onregelmatigheden of zwaktes. Want jij bent sterk en uniek!

En nog maar eens leert onze Harriet Manners wie haar trouwe vrienden zijn. Inclusief hond en stalker… Ze leert ook te zien dat haar ouders klaar staan voor haar, ook al zijn ze haar verjaardag vergeten. Haar ouders, vrienden en "haar Nick": ze zijn er met heel hun hart en hun warme onvoorwaardelijke liefde.

Een trouwe lezer, 
MaMa TeiGetje Silvy

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Deel je gedachten over deze blog , jouw mening is altijd welkom!