zondag 25 december 2016

Kerstmis liefde voor elk kind.




Christmas Time... Het is een periode waarin mensen vaak gaan nadenken over het voorbije jaar. Ze gaan ook aandacht geven aan de boodschap van vrede. Even komen ook kinderen uit arme landen in beeld. Word pestgedrag aangepakt. En gebeuren er hopen inzamelingen voor goede doelen. Ik heb er allemaal veel waardering en respect voor.

Maar waarom krijgen deze punten alleen de laatste weken van het jaar wat aandacht? 
Waarom kunnen ze niet een heel jaar in de kijker staan? 

Ik denk dat het aan dat unieke kerstgevoel ligt, het is koud buiten en binnen branden de lichtjes. Er staat lekker eten op tafel en de verwarming draait zodat niemand kan klagen. Het is overal versierd en de pakjes liggen onder de kerstboom. In de Amerikaanse films op tv is alles perfect en zo moet het hier onder ons dak ook zijn: zorgeloos en een overvolle gedekte tafel. 

Maar het is niet overal zoals dat perfecte plaatje. Er zijn arme gezinnen die geen geld hebben om een tweede gang eten op tafel te zetten. Of ouders die niet het duurste cadeau onder de kerstboom kunnen leggen. Het kan je buurman zijn, die kerst anders moet vieren omdat het in de laatste week van de maand valt. Het kan ook die dame zijn, die je altijd mooi opgetut aan de schoolpoort ziet staan. Maar dat niemand weet dat ze bij haar vader moet gaan bij eten. Omdat ze haar ziekenhuisfacturen betalen belangrijker vind. Denk daar eens aan als je je benen onder tafel schuift bij het volgende bord eten. 

Ik denk ook aan die foto's die ik even geleden zag. Waar in een arme wijk zes zwarte kinderen rond één pot pap zitten met elk een lepel in de hand... Of een beeld van een meisje met een emmer water op haar hoofd, waar ze kilometers voor moet stappen... En ik zag ook een afbeelding van drie neefjes die zich buiten in één plas water moesten wassen... 

Armoede, niet alleen bij ons! Daar wil ik ook aan dacht aan schenken! 

Zo foto's van kinderen, als mama is dat natuurlijk mijn zwakte. Ik denk ook aan kinderen zonder mama of papa, eenzaam in een weeshuis. Wachtend tot de toekomst hun toelacht. 
Ik denk aan een tiener die gepest word op school, maar met niemand zijn gevoelens kan delen. Ik denk aan een kind die zich niet thuis voelt tussen andere mensen omdat hij autisme heeft. Ik denk aan een kind die zijn ouders gescheiden zijn, en de feestdagen tussen ruzie en geklets moet doorbrengen. 

Wat ik wil zeggen: Kerstmis is niet voor iedereen een mooie tijd. Er zijn kinderen die deze dagen maar al te graag zo snel mogelijk gepasseerd zien. Daarom wil ik even stilstaan bij die kinderen... 

Voor hun is mijn wens: dat iedereen de warmte van liefde mag voelen! 
Niet alleen met deze feestdagen, maar een heel jaar! 

MaMa Silvy

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Deel je gedachten over deze blog , jouw mening is altijd welkom!